معرفی کتاب: با نور فاطمه هدایت شدم
با نور فاطمه هدایت شدم اثر عبدالمنعم حسن سودانی (متولد 1969م)، داستان دل‌انگیز هدایت‌یافتن دانشمندی حقوقدان از اهالی سودان به مذهب اهل‌بیت(ع) است. این اثر با ترجمه فارسی سید حسین محفوظی منتشر شده است.
کتاب حاضر داستان دل انگیز هدایت یافتن دانشمندی حقوق دان از اهالی سودان به مذهب جعفری را به تصویر می کشد .
در قسمتی از کتاب می گوید:
خردسالی ام در روستای مسمار سپر یگردید در آن سالها پدرم که الگوی ممتاز و شایسته من بود توجه و عنایت خوشی را به من معطوف کرد او امام مسجد و شیخ روستا بود ... و مقامش در نزد ساکنان مسمار بسیار محترم و عالی به حساب می آمد موقعیت بزرگ و احترام پدر در من یک نوع احساس امنیت و شادی خاصی بوجود می آورد. این شادی و خوشبختی هنگامی به اوج خود می رسید که هماره او برای خواندن نمازهای یومیه یا نماز جماعت به مسجد فقیرانه روستا می رفتم یا اینکه برای انجام مراسم نماز عید به محلی بیرون از روستای مسمار عزیمت می نمودیم.
احساس خوشبختی بی پایان هنگامی وجود مرا احاطه می کرد که پدرم به کار مقدمات رفتن جهت اجرای مراسم نماز عید می پرداخت. در آن حال قبای سفیدش را بر دوش می افکند عبایی که نشانه بزرگی و شرافت در ملت سودان است .
سپس با عطر مخصوص خویش لباس و بدنش را معطر می ساخت و مرا نیز با آن رایحه دل انگیز خوشبو می نمود. هنگامیکه پای از خانه بیرون می نهادیم با گروه بزرگی از اهالی روستا روبرو می شدیم که در انتظار ما به سر می بردند در این وقت با تشکیل کاروانی از مردن نمازگزار با تهلیل و تکبیر به سوی محل نماز می رفتیم .
در آنجا پدرم جایگاه امام جماعت مستقر می گردید و نماز عید را به جا می آورد نماز که خوانده می شد مردم جهت شنیدن خطبه ها به دور پدر حلقه می زدند و من در این حالت گوش می کردم و...
کتاب حاضر داستان دل انگیز هدایت یافتن دانشمندی حقوق دان از اهالی سودان به مذهب جعفری را به تصویر می کشد .
در قسمتی از کتاب می گوید:
خردسالی ام در روستای مسمار سپر یگردید در آن سالها پدرم که الگوی ممتاز و شایسته من بود توجه و عنایت خوشی را به من معطوف کرد او امام مسجد و شیخ روستا بود ... و مقامش در نزد ساکنان مسمار بسیار محترم و عالی به حساب می آمد موقعیت بزرگ و احترام پدر در من یک نوع احساس امنیت و شادی خاصی بوجود می آورد. این شادی و خوشبختی هنگامی به اوج خود می رسید که هماره او برای خواندن نمازهای یومیه یا نماز جماعت به مسجد فقیرانه روستا می رفتم یا اینکه برای انجام مراسم نماز عید به محلی بیرون از روستای مسمار عزیمت می نمودیم.
احساس خوشبختی بی پایان هنگامی وجود مرا احاطه می کرد که پدرم به کار مقدمات رفتن جهت اجرای مراسم نماز عید می پرداخت. در آن حال قبای سفیدش را بر دوش می افکند عبایی که نشانه بزرگی و شرافت در ملت سودان است .
سپس با عطر مخصوص خویش لباس و بدنش را معطر می ساخت و مرا نیز با آن رایحه دل انگیز خوشبو می نمود. هنگامیکه پای از خانه بیرون می نهادیم با گروه بزرگی از اهالی روستا روبرو می شدیم که در انتظار ما به سر می بردند در این وقت با تشکیل کاروانی از مردن نمازگزار با تهلیل و تکبیر به سوی محل نماز می رفتیم .
در آنجا پدرم جایگاه امام جماعت مستقر می گردید و نماز عید را به جا می آورد نماز که خوانده می شد مردم جهت شنیدن خطبه ها به دور پدر حلقه می زدند و من در این حالت گوش می کردم و...