اشعار: ولادت حضرت زهرا (س)/ خبری بود در افلاک و جهان می خندید
خبری بود در افلاک و جهان می خندید
آسمان نغمۀ یا فاطمه اش را داد
***
خبر حضرت جبرییل به سرعت پیچید
که خداوند به پیغمبر خود مادر داد
***
خبر آمد که خبرهای جهان ناچیزند
باید از نو خبری در دو جهان بر پا کرد
***
همه دیدند و شنیدند که شد بعد از آن
کهکشان مست و جهان مست و ملائک سرمست
***
قدسیان نیز فرود آمده و می گفتند
این تنوری ست که از نور نبوت گرم است
***
حول دستاس تو یک عمر جهان چرخیدست
به خدایی که خودش بوده بلا گردانت
***
هفت دریای زمین تشنه لب یک قطرست
که به هنگام وضو می چکد از دستانت
***
چهارده قرن پس از آمدنت ای خورشید!
ماه از برکۀ چشم تو وضو می گیرد
***
حیدر دیگری از راه می آید یک روز
که جهان روشنی از چهرۀ او می گیرد
***